۲۷.۹.۹۶

دو سروده‌ی کوتاه

 اسعد رشیدی
١

اگر عشق می‌ورزی
هرگز از خاطر مَبَر
که نه سرزمینی را فتح،
نه از ساحل دریایی طوفانی گُریخته‌ای...

٢

اگر بوسه‌‌ای، لب و یا گونه‌‌ات را
زمانی، شعله‌‌ور ساخته بود
آنی به یادآر
که این اخگر بی‌‌فروغ زیر خاکستر
با وزش نرمه بادی
دوباره فروزان خواهد شد!
١٧.١٢.٢٠١٧

  


هیچ نظری موجود نیست: