اسعد رشیدی
پیشکش به پیشمرگه‌های کُردستان
این پشنگ‌های لرزان
که از تلخی آب دریاها شورتراند
این تارهای نازکی
که بر شانه‌های لُختی فرو افتاده‌اند
از رشته‌های ابریشم
باید نازک‌تر و شکننده‌تر باشند...
این دستهای برآمده
بسوی آسمانی تُرشرو و نازا
که به زمینی تشنه می‌نگرد
مگر، سرنوشت نهال خُردی
خم و راست می‌شود
برابر خُرناسهای طوفانی
که هم اینک در راه است.
٢٧.١٠.٢٠١٧
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر