اسعد رشیدی
کە هیچگاه
رویش درخشانش را ندیدەام
...نە بر گونە، نە بر چهرە برافروختەات
* * * * * *
گُلدانەهای برف
هنوز میبارند و میبارند
بر سیمای ایستگاهی
کە با گرمای بوسەای زادە میشود.
* * * * * * *
چە رازآمیزند
گُلِ آتش های فروزندە
وقتی کە
پیکرخشک و فربە
اناری را میترکانند.
١٠/١٢/٢٠١٨
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر