۲.۲.۹۹

فانوس


اسعد رشیدی
جنگل را بە دار می‌آویزند
درختان
 زیر بارانی ریز
مویە ساز می‌کنند.

در نیمەی شبی
قلب غنچە‌ای
بە سربی داغ ازهم می‌پریشد
ماه
چون فانوسی از یادرفتە
می‌لرزد در کنُجی از آسمان.
٢٠/٤/٢٠٢٠

برچسبها:

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

اشتراک در: نظرات پیام (Atom)